Ο αρχιτέκτονας John Eifler καθοδήγησε την αποκατάσταση του πλούσιου σε πλακάκια σπιτιού που ήταν το σπίτι του William Day Gates, ιδρυτή της American Terra Cotta & Ceramic Company. Η δουλειά του Eifler στο Trails End του φέρνει έναν πλήρη κύκλο: «Μεγάλωσα με ένα παιδί του οποίου ο παππούς ήταν ο Fritz Wagner, ο μοντελιστής που έγινε αντιπρόεδρος της αμερικανικής Terra Cotta», αποκαλύπτει.
Ο Louis Sullivan, μέντορας του Frank Lloyd Wright και συχνά θεωρείται ο πατέρας της σύγχρονης αρχιτεκτονικής, φιγουράρει σε αυτή την ιστορία. Κάποια στιγμή δούλεψε στην αμερικανική Terra Cotta με τον διάσημο μοντελιστή Kristian Schneider. Μαζί ανέπτυξαν τα κυλινδρικά σχέδια σε τερακότα που έγιναν γνωστά ως Sullivanesque στολίδι.
Φωτογραφία: ευγενική παραχώρηση John Eifler
Ο William Day Gates (1853–1935) άσκησε τη δικηγορία στο Σικάγο όταν επέστρεψε στην περιοχή της Crystal Lake της παιδικής του ηλικίας και επένδυσε σε έργα κεραμιδιών που κατασκευάζουν τούβλα και πλακάκια αποστράγγισης. Το 1887, πυρκαγιά κατέστρεψε αυτό το εργοστάσιο. Ο Γκέιτς το έφτιαξε ξανά, μετονομάζοντας την εταιρεία American Terra Cotta & Ceramic—το πρώτο εργοστάσιο της χώρας αρχιτεκτονικής τερακότας: πυρίμαχο, ευέλικτο σε χρώμα και υφή, λιγότερο ακριβό από την πέτρα. Χρησιμοποιήθηκε για να διακοσμήσει το εξωτερικό των κτιρίων, από ουρανοξύστες μέχρι κινηματογραφικές αίθουσες.
Μέχρι το 1895 ο Γκέιτς και η παρέα πειραματίζονταν με άργιλους και γυάλινα αγγεία τέχνης. Ορισμένες πηγές προτείνουν ότι τα δοχεία ήταν ένας τρόπος για να αυξηθούν τα κέρδη, καθώς τα δοχεία γέμιζαν κενά ανάμεσα στα μεγάλα, αρχιτεκτονικά στοιχεία στον κλίβανο. Η κεραμική Teco (από μια συστολή του terra + cotta) εισήχθη εμπορικά το 1902, κερδίζοντας αμέσως την εύνοια των αρχιτεκτόνων της Σχολής Prairie. Απλά αγγειοπλαστική, ένας συλλεκτικός ιστότοπος, λέει ότι οι αρχιτέκτονες Sullivan, Wright και Elmslie σχεδίασαν γλάστρες Teco, αν και ο ίδιος ο Γκέιτς ήταν υπεύθυνος για πολλές από τις 500 μορφές που δημιουργήθηκαν τελικά.
Ο Gates επηρεάστηκε από τις προοδευτικές φιλοσοφίες της εποχής, συμπεριλαμβανομένου του κινήματος Arts & Crafts και την ανησυχία για τις συνθήκες εργασίας στο εργοστάσιο. Σύμφωνα με την Crystal Lake Historical Society, «Το εργοστάσιο απασχολούσε εκατοντάδες ντόπιους άνδρες, πολλοί από τους οποίους ήταν μετανάστες από… τη Σουηδία, τη Νορβηγία, την Ιρλανδία και τη Γερμανία». Ένα άρθρο εφημερίδας του 1915 περιγράφει την εταιρεία και την ομώνυμη πόλη της ως εξής: «Η Terra Cotta είναι ένα χωνευτήρι όπου η γνώση όλων των καλύτερων στην τέχνη και την αρχιτεκτονική, τη χημεία και την επιστήμη, είναι μέσα από το μαγικό άγγιγμα της ιδιοφυΐας, που μετατρέπεται σε οικοδομικά υλικά και την κεραμική που κατατάσσονται μεταξύ των υψηλότερων παραδειγμάτων κεραμικής τέχνης». Όπως και με το εργοστάσιο του Stickley, το έργο ήταν ένας πρακτικός συμβιβασμός μεταξύ χειροτεχνίας και μαζικής παραγωγής.
Φωτογραφία: metmuseum.org/art/collection/search/9314
Το λείο, μικροκρυσταλλικό, ματ λούστρο που συχνά ονομάζεται Teco Green αναπτύχθηκε νωρίς και ανεξάρτητα από το παρόμοιο λούστρο που χρησιμοποιούσε ο Grueby. Δείγματα διακοσμητικών έργων από τερακότα μπορούν να εντοπιστούν στο Σικάγο, συμπεριλαμβανομένου του κτηρίου Wrigley, και στο κέντρο της Crystal Lake.
Comments (No)